мотабалі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца мотаболам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мотабалі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мотабалі́ст мотабалі́сты
Р. мотабалі́ста мотабалі́стаў
Д. мотабалі́сту мотабалі́стам
В. мотабалі́ста мотабалі́стаў
Т. мотабалі́стам мотабалі́стамі
М. мотабалі́сце мотабалі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мотабалі́ст м., спорт. мотоболи́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мотабалі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Удзельнік спаборніцтва па мотаболу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мотоболи́ст мотабалі́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)