мо́сцік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | мо́сцік | мо́сцікі | 
		
			| Р. | мо́сціка | мо́сцікаў | 
		
			| Д. | мо́сціку | мо́сцікам | 
		
			| В. | мо́сцік | мо́сцікі | 
		
			| Т. | мо́сцікам | мо́сцікамі | 
		
			| М. | мо́сціку | мо́сціках | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
мо́сцік, -а, мн. -і, -аў, м.
1. гл. мост.
2. Высокая абгароджаная пляцоўка, узвышэнне на караблях, вялікіх машынах, агрэгатах, прызначаныя для назірання, кіравання.
Капітанскі м.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
мо́сцік м.
1. уменьш.-ласк. мо́стик;
2. (площадка, возвышение) мо́стик;
капіта́нскі м. — капита́нский мо́стик;
3. (зубной протез) мо́стик
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
мо́сцік, ‑а, м.
1. Памянш. да мост (у 1 знач.); невялічкі мост. Пад нагамі заскрыпелі дошкі маленькага мосціка праз раўчук. Шамякін. І неяк міжвольна перакідаецца мосцік паміж учарашнім днём і заўтрашнім. Шахавец.
2. Тое, што і мост (у 2, 4 знач.).
3. Высокая пляцоўка, узвышэнне на караблях, некаторых машынах для назірання за чым‑н., камандавання. Капітанскі мосцік. □ Марына адной рукой ухапілася за поручань, а другой ускінула кошык на паравозны мосцік. Кавалёў. Недзе там, на мосціку камбайна, стаяў і тоўсты Амархан. Даніленка.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
мост, -а, М -сце, мн. масты́, масто́ў, м.
1. Збудаванне для пераходу або пераезду цераз раку, канал, чыгунку і г.д.
Чыгуначны м.
Пантонны м.
2. перан. Тое, што служыць звяном сувязі паміж кім-, чым-н.
Паветраны м.
3. У спорце: пастава, пры якой цела выгнута грудзямі ўверх з апорай на далоні і ступні.
4. Частка шасі аўтамашыны (спец.).
5. Планка, на якой замацоўваецца рад штучных зубоў у зубным пратэзе.
|| памянш. мо́сцік, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1—3 знач.) і масто́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м. (да 1 знач.).
|| прым. маставы́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
прагні́лы, -ая, -ае.
Які прагніў.
П. мосцік.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
мостик уменьш. масто́к, -тка́ м., мо́сцік, -ка м.;
капита́нский мостик капіта́нскі мо́сцік.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
пешахо́дны, -ая, -ае.
1. Прызначаны для хадзьбы пяшком.
П. мосцік.
2. Тое, што і пешы.
П. рух.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
мосто́к уменьш. масто́к, -тка́ м., мо́сцік, -ка м.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
капіта́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да капітана, належыць яму. Капітанскія паганы. Капітанскі мосцік.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)