Verbum

караблекрушэ́нне, -я, н.

Гібель карабля ў моры.

Пацярпець к.

штыль¹, -ю, м.

Поўнае зацішша на моры.

|| прым. штылявы́, -а́я, -о́е.

шторм, -у, мн. -ы, -аў, м.

Моцная бура на моры.

|| прым. штармавы́, -а́я, -о́е.

Ш. вецер.

Штармавое папярэджанне.

купа́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто купаецца (у рацэ, возеры, моры).

|| ж. купа́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

абпла́ваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

Плаваючы, пабываць усюды, у розных месцах.

А. усе моры і акіяны.

штармава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; незак. (спец.).

Пра судна, яго экіпаж: вытрымліваць шторм.

Мы штармавалі два дні ў адкрытым моры.

патапі́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -то́піцца; -то́пімся, -то́піцеся, -то́пяцца; зак.

Утапіцца — пра ўсіх, многіх ці пра ўсё, многае.

Усе патапіліся ў моры.