мо́рфий хим., фарм. мо́рфій, -фію м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мо́рфій, -фію м., хим., фарм. мо́рфий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Морфій ’хлорыставадародная соль марфіна, якая ў медыцыне ўжываецца як наркатычны заспакаяльны, болесуцішальны і снатворны сродак’ (ТСБМ). З рус. морфий, якое з ням. Morphium < лац. Morpheus ’імя бога сну, сына Сну і Ночы’ < ст.-грэч. Μορφεύς ’які стварае форму’ (Фасмер, 2, 659; Сл. иностр. сл., 1988, 331).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)