мо́рквіна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мо́рквіна мо́рквіны
Р. мо́рквіны мо́рквін
Д. мо́рквіне мо́рквінам
В. мо́рквіну мо́рквіны
Т. мо́рквінай
мо́рквінаю		 мо́рквінамі
М. мо́рквіне мо́рквінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мо́рквіна ж., разг. (отдельное растение, корень) морко́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)