мо́рзаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
мо́рзаю |
мо́рзаем |
| 2-я ас. |
мо́рзаеш |
мо́рзаеце |
| 3-я ас. |
мо́рзае |
мо́рзаюць |
| Прошлы час |
| м. |
мо́рзаў |
мо́рзалі |
| ж. |
мо́рзала |
| н. |
мо́рзала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
мо́рзай |
мо́рзайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
мо́рзаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Морзаць ’смаркаць, уцягваць соплі ў нос’ (Нас.). Відавочна, з mъrdati (параўн. ст.-чэш. mrdati ’рухаць, варушыць’, польск. merdać, myrdać ’віляць, махаць, хістацца’, балг. мъ́рдам ’ківаць, махаць, люляць, мръ́ннъ ’варушыць, рухаць’, серб.-харв. мр̏днути ’зрушыць’, славен. meȓdati ’моршчыць нос’, mȓdati ’рухацца туды-сюды’) пад уплывам лексемы морзы (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)