монтёр манцёр, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

манцёр м.

1. (сборщик и установщик машин) монта́жник, монтёр;

2. (специалист по электрооборудованию) монтёр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Манцёр ’спецыяліст па электраабсталяванню, электраправодцы’, ’мантажнік’ (ТСБМ). З рус. монтёр, якое з франц. monteur < monter ’збіраць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)