мольба́ ж. мале́нне, -ння ср.; (просьба) про́сьба, -бы ж., упро́шванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мальба́ ’вельмі моцная просьба’ (ТСБМ), рус. мольба́, укр. мольба́, ст.-рус. мольба ’тс’, ’малітва’, серб.-харв. мо̀лба ’просьба’, ’заява’, макед. молба, балг. молба́. Прасл. molьba (Слаўскі, SP, 1, 61). Да малі́ць (гл. малі́цца).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мале́нне ср.

1. (действие) моле́ние;

2. (просьба) мольба́ ж., моле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

про́сьба ж. про́сьба; (горячая, страстная) мольба́;

◊ пако́рная п. — уст. поко́рная про́сьба

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

призы́в м.

1. (действие) прызы́ў, -зы́ву м.; клі́канне, -ння ср.; закліка́нне, -ння ср., за́клік, -ку м.; см. призыва́ть;

2. (обращение с призывом) за́клік, -ку м.;

3. (просьба, мольба, зов) кліч, род. клі́ча м., по́кліч, -ча м.; про́сьба, -бы ж.;

призы́в о по́мощи кліч на дапамо́гу, про́сьба рату́нку;

4. собир. (лица, призванные на военную службу) прызы́ў, -зы́ву м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)