молча́ние маўча́нне, -ння ср.;

обойти́ молча́нием абысці́ маўча́ннем;

храни́ть молча́ние (упа́рта) маўча́ць;

нару́шить молча́ние пару́шыць маўча́нне;

молча́ние — знак согла́сия маўча́нне — знак зго́ды;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маўча́нне ср.

1. молча́ние; безмо́лвие;

2. ума́лчивание;

1, 2 см. маўча́ць;

абысці́ ~ннем — обойти́ молча́нием;

пару́шыць м. — нару́шить молча́ние;

магі́льнае м. — гробово́е молча́ние;

пяча́ць ~ння — печа́ть молча́ния;

м. — знак зго́дыпогов. молча́ние — знак согла́сия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

магі́льны моги́льный; гробово́й;

м. ўзго́рак — моги́льный холм;

м. склеп — усыпа́льница;

~нае маўча́нне — гробово́е молча́ние;

м. го́лас — гробово́й го́лос

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гробово́й

1. тру́нны;

2. уст. магі́льны;

гробово́е молча́ние магі́льнае маўча́нне;

гробово́й го́лос магі́льны го́лас;

до гробово́й доски́ да магі́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ца́рствовать несов.

1. (быть царём) ца́рстваваць, царава́ць;

2. перен. (господствовать) панава́ць;

глубо́кое молча́ние ца́рствовало круго́м глыбо́кая цішыня́ панава́ла наво́кал.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недоуме́нный неўразуме́лы; (изумлённый) здзі́ўлены; (растерянный) збянтэ́жаны, разгу́блены;

недоуме́нный взгляд неўразуме́лы (здзі́ўлены, збянтэ́жаны) по́гляд;

недоуме́нный вопро́с неўразуме́лае (дзі́ўнае, няя́снае) пыта́нне;

недоуме́нное молча́ние збянтэ́жанае маўча́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маўча́ць несов.

1. в разн. знач. молча́ть; (хранить полное молчание — ещё) безмо́лвствовать;

2. (умышленно не говорить) ума́лчивать;

аб гэ́тым не́льга м. — об э́том нельзя́ ума́лчивать;

пра гэ́та гісто́рыя маўчы́ць — об э́том исто́рия ума́лчивает

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расхвалява́ць сов., в разн. знач. разволнова́ть; взволнова́ть; (огорчить — ещё) расстро́ить;

ве́цер ~ва́ў мо́ра — ве́тер разволнова́л мо́ре;

гэ́та пісьмо́а́ла яго́э́то письмо́ разволнова́ло (взволнова́ло) его́;

маўча́нне сы́на ~ва́ла бацько́ўмолча́ние сы́на расстро́ило роди́телей

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зго́да ж.

1. в разн. знач. согла́сие ср.;

даць ~ду — дать согла́сие;

узае́мная з. — взаи́мное согла́сие;

жыць у ~дзе — жить в согла́сии;

2. в знач. сказ., разг. идёт;

ну, з.? — ну, идёт?;

маўча́нне — знак ~дыпосл. молча́ние — знак согла́сия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

глыбо́кі в разн. знач. глубо́кий;

~кая рака́ — глубо́кая река́;

г. снег — глубо́кий снег;

~кае дыха́нне — глубо́кое дыха́ние;

г. го́лас — глубо́кий го́лос;

г. тыл — глубо́кий тыл;

~кія ве́ды — глубо́кие зна́ния;

~кае маўча́нне — глубо́кое молча́ние;

~кае го́ра — глубо́кое го́ре;

~кая старажы́тнасць — седа́я старина́;

г. сэнс — глубо́кий смысл;

г. пакло́н — глубо́кий покло́н;

~кая ста́расць — глубо́кая ста́рость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)