Мо́ладзі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Мо́ладзі
Р. Мо́ладзяў
Д. Мо́ладзям
В. Мо́ладзі
Т. Мо́ладзямі
М. Мо́ладзях

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Мо́ладзь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Мо́ладзь
Р. Мо́ладзі
Д. Мо́ладзі
В. Мо́ладзь
Т. Мо́ладдзю
М. Мо́ладзі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мо́ладзь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. мо́ладзь
Р. мо́ладзі
Д. мо́ладзі
В. мо́ладзь
Т. мо́ладдзю
М. мо́ладзі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

камсамо́л, -а, м.

Скарачэнне: Камуністычны саюз моладзі — грамадская арганізацыя моладзі ў СССР (1918—1991 гг.).

|| прым. камсамо́льскі, -ая, -ае.

К. білет.

Камсамольская арганізацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вячо́ркі, -рак.

Зборы вясковай моладзі зімовымі або асеннімі вечарамі для сумеснай работы, забавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

важа́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Павадыр статка, чарады.

2. Кіраўнік, арганізатар.

В. моладзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ігры́шча, -а, мн. -ы, -аў, н. (разм.).

Збор моладзі для гульняў, танцаў і іншых забаў.

Спраўляць ігрышчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

радыёвяшча́нне, -я, н.

Перадача паведамленняў, музыкі і пад. па радыё.

Р. для моладзі.

|| прым. радыёвяшча́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ле́тнік², -а, мн. -і, -аў, м.

Летні лагер для адпачынку, аздараўлення дзяцей і моладзі.

Адпачываць у летніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інкуба́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяльны апарат для штучнага вывядзення куранят, моладзі рыб і інш.

|| прым. інкуба́тарны, -ая, -ае.

Інкубатарныя кураняты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)