мо́йра
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мо́йра |
мо́йры |
| Р. |
мо́йры |
мо́йраў |
| Д. |
мо́йры |
мо́йрам |
| В. |
мо́йру |
мо́йраў |
| Т. |
мо́йрай
мо́йраю |
мо́йрамі |
| М. |
мо́йры |
мо́йрах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
мо́йра ж., миф., перен. мо́йра
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мо́йра миф., перен. мо́йра, -ры ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)