мо́дульны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мо́дульны мо́дульная мо́дульнае мо́дульныя
Р. мо́дульнага мо́дульнай
мо́дульнае		 мо́дульнага мо́дульных
Д. мо́дульнаму мо́дульнай мо́дульнаму мо́дульным
В. мо́дульны (неадуш.)
мо́дульнага (адуш.)		 мо́дульную мо́дульнае мо́дульныя (неадуш.)
мо́дульных (адуш.)
Т. мо́дульным мо́дульнай
мо́дульнаю		 мо́дульным мо́дульнымі
М. мо́дульным мо́дульнай мо́дульным мо́дульных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мо́дульны спец. мо́дульный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мо́дульны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да модуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мо́дуль, -я, мн. -і, -яў, м.

Састаўная частка, якую можна аддзяліць ці мысленна выдзеліць з агульнага.

|| прым. мо́дульны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бло́чна-мо́дульны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бло́чна-мо́дульны бло́чна-мо́дульная бло́чна-мо́дульнае бло́чна-мо́дульныя
Р. бло́чна-мо́дульнага бло́чна-мо́дульнай
бло́чна-мо́дульнае		 бло́чна-мо́дульнага бло́чна-мо́дульных
Д. бло́чна-мо́дульнаму бло́чна-мо́дульнай бло́чна-мо́дульнаму бло́чна-мо́дульным
В. бло́чна-мо́дульны (неадуш.)
бло́чна-мо́дульнага (адуш.)		 бло́чна-мо́дульную бло́чна-мо́дульнае бло́чна-мо́дульныя (неадуш.)
бло́чна-мо́дульных (адуш.)
Т. бло́чна-мо́дульным бло́чна-мо́дульнай
бло́чна-мо́дульнаю		 бло́чна-мо́дульным бло́чна-мо́дульнымі
М. бло́чна-мо́дульным бло́чна-мо́дульнай бло́чна-мо́дульным бло́чна-мо́дульных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мо́дульный мо́дульны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)