мо́гілкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мо́гілкавы |
мо́гілкавая |
мо́гілкавае |
мо́гілкавыя |
| Р. |
мо́гілкавага |
мо́гілкавай
мо́гілкавае |
мо́гілкавага |
мо́гілкавых |
| Д. |
мо́гілкаваму |
мо́гілкавай |
мо́гілкаваму |
мо́гілкавым |
| В. |
мо́гілкавы (неадуш.)
мо́гілкавага (адуш.) |
мо́гілкавую |
мо́гілкавае |
мо́гілкавыя (неадуш.)
мо́гілкавых (адуш.) |
| Т. |
мо́гілкавым |
мо́гілкавай
мо́гілкаваю |
мо́гілкавым |
мо́гілкавымі |
| М. |
мо́гілкавым |
мо́гілкавай |
мо́гілкавым |
мо́гілкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мо́гілкавы кладби́щенский
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мо́гілкавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да могілак. Вецер гнаў нізкія хмары, разгойдваючы верхавіны дрэў за могілкавай агароджай. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мо́гілкі, -лак і -аў.
1. Месца, дзе хаваюць памерлых.
Навокал царквы — м.
2. перан. Месца, куды звозяць старую, пабітую тэхніку.
Паравозныя м.
|| прым. мо́гілкавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)