го́галь-мо́галь
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
го́галь-мо́галь |
| Р. |
го́галю-мо́галю |
| Д. |
го́галю-мо́галю |
| В. |
го́галь-мо́галь |
| Т. |
го́галем-мо́галем |
| М. |
го́галі-мо́галі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
го́галь-мо́галь, го́галю-мо́галю, м.
Сыры яечны жаўток, расцёрты з цукрам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
го́галь-мо́галь, -лю м. го́голь-мо́голь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
го́галь-мо́галь, ‑я, м.
Сыры яечны жаўток, расцёрты з цукрам.
[Ням. Gogel-Mogel.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
го́голь-мо́голь го́галь-мо́галь, -лю м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)