мнагалю́дны, -ая, -ае.

3 вялікай колькасцю людзей.

М. сход.

|| наз. мнагалю́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мнагалю́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мнагалю́дны мнагалю́дная мнагалю́днае мнагалю́дныя
Р. мнагалю́днага мнагалю́днай
мнагалю́днае		 мнагалю́днага мнагалю́дных
Д. мнагалю́днаму мнагалю́днай мнагалю́днаму мнагалю́дным
В. мнагалю́дны (неадуш.)
мнагалю́днага (адуш.)		 мнагалю́дную мнагалю́днае мнагалю́дныя (неадуш.)
мнагалю́дных (адуш.)
Т. мнагалю́дным мнагалю́днай
мнагалю́днаю		 мнагалю́дным мнагалю́днымі
М. мнагалю́дным мнагалю́днай мнагалю́дным мнагалю́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мнагалю́дны многолю́дный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мнагалю́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, дзе многа людзей. Універсітэцкі сквер, як і да вайны, заўсёды мнагалюдны і ажыўлены. Васілевіч.

2. У склад якога ўваходзіць многа людзей, які налічвае ў сабе многа людзей. Ніколі не было ў Заборцах такога мнагалюднага сходу. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многолю́дный мнагалю́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шматлю́дны, -ая, -ае.

3 мноствам людзей, мнагалюдны.

Шматлюдная аўдыторыя.

|| наз. шматлю́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мнага... (гл. многа...).

Першая састаўная частка складаных слоў, ужыв. замест «многа...», калі націск падае на першы склад другога слова, напр.: мнагалюдны, мнагаструнны, мнагаборства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мнага... (гл. многа...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «многа...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: мнагалюдны, мнагаструнны, мнагабор’е.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматлю́дны, ‑ая, ‑ае.

З вялікім мноствам людзей; мнагалюдны. Шматлюдны горад. Шматлюдная аўдыторыя. □ У тую восень перавыбарчы сход у калгасе быў вельмі бурным і шматлюдным. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лю́дны, ‑ая, ‑ае.

Такі, дзе прысутнічае многа людзей; мнагалюдны. Людны сход. Людны рынак. // Такі, дзе бывае звычайна многа прахожых, праезджых. Людная вуліца. Людная дарога. □ У гэты ранішні час пераезд становіцца людным, бойкім. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)