мнагале́тні, -яя, -яе (спец.).

Які жыве шмат гадоў (пра травы).

Мнагалетнія расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мнагале́тні

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мнагале́тні мнагале́тняя мнагале́тняе мнагале́тнія
Р. мнагале́тняга мнагале́тняй
мнагале́тняе		 мнагале́тняга мнагале́тніх
Д. мнагале́тняму мнагале́тняй мнагале́тняму мнагале́тнім
В. мнагале́тні (неадуш.)
мнагале́тняга (адуш.)		 мнагале́тнюю мнагале́тняе мнагале́тнія (неадуш.)
мнагале́тніх (адуш.)
Т. мнагале́тнім мнагале́тняй
мнагале́тняю		 мнагале́тнім мнагале́тнімі
М. мнагале́тнім мнагале́тняй мнагале́тнім мнагале́тніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мнагале́тні бот. многоле́тний;

~нія тра́вы — многоле́тние тра́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мнагале́тні, ‑яя, ‑яе.

Спец. Які жыве некалькі год (аб травах).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)