ми́ссия в разн. знач. мі́сія, -сіі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мі́сія ж., в разн. знач. ми́ссия;

грама́дская м. — обще́ственная ми́ссия;

выко́нваць мі́сію — выполня́ть ми́ссию;

вае́нная м. — вое́нная ми́ссия;

дыпламаты́чная м. — дипломати́ческая ми́ссия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мі́сія ’заданне, даручэнне’, ’высокае прызначэнне’, ’дыпламатычнае прадстаўніцтва’, ’місіянерская арганізацыя’ (ТСБМ). Паводле Крукоўскага (Уплыў, 77), запазычана з рус. мовы. Аднак яшчэ ст.-бел. миссия ’дэлегацыя, пасланая ў іншую краіну са спецыяльнай мэтай’ (XVII ст.) са ст.-польск. misyja, missyja, якое з с.-лац. missio ’адпраўленне’ < лац. mittere ’пасылаць’ (Булыка, Лекс. запазыч., 32).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сакрэ́тны секре́тный; та́йный; (не подлежащий разглашению — ещё) негла́сный;

~ная размо́ва — секре́тный разгово́р;

~ная мі́сія — секре́тная ми́ссия;

с. аддзе́л — секре́тный отде́л;

~нае пісьмо́ — секре́тное письмо́;

~ныя абавя́зкі — негла́сные обя́занности

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)