мечано́с
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мечано́с |
мечано́сы |
| Р. |
мечано́са |
мечано́саў |
| Д. |
мечано́су |
мечано́сам |
| В. |
мечано́са |
мечано́саў |
| Т. |
мечано́сам |
мечано́самі |
| М. |
мечано́се |
мечано́сах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мечано́с м., зоол. мечено́с
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мечано́с, ‑а, м.
Тое, што і меч-рыба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)