меха́ника в разн. знач. меха́ніка, -кі ж.;

прикладна́я меха́ника прыкладна́я меха́ніка;

хи́трая меха́ника хі́трая меха́ніка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

меха́ніка ж., в разн. знач. меха́ника;

ква́нтавая м. — ква́нтовая меха́ника;

хі́трая м. — хи́трая меха́ника

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ква́нтавы ква́нтовый;

~вая меха́ніка — ква́нтовая меха́ника;

~вая хі́мія — ква́нтовая хи́мия;

~вая электрадына́міка — ква́нтовая электродина́мика;

к. генера́тар — ква́нтовый генера́тор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Меха́ніка ’фізіка руху цел і стану раўнавагі, а таксама ўзаемадзеянне цел’, ’будова, канструяванне машын, апаратаў, прыстасаванняў’. Паводле Крукоўскага (Уплыў, 83), запазычана з рус. мовы, у якой механика (1709 г.) праз польск. ці ням. з лац. mēchanica ’механіка’ < ст.-грэч. μηχανική τέχνή ’уменне будаваць машыны’ (SWO, 461). Бел. лексема магла быць узята з польск. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

то́чный дакла́дны; (аккуратный) акура́тны;

то́чная меха́ника дакла́дная меха́ніка;

то́чные нау́ки дакла́дныя наву́кі;

то́чное вре́мя дакла́дны час;

то́чный челове́к акура́тны чалаве́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хі́тры

1. (изворотливый) хи́трый; хитроу́мный;

2. хи́трый, плутовско́й, плутова́тый, лука́вый;

х. по́зірк — хи́трый (плутовско́й, плутова́тый, лука́вый) взгляд;

3. мудрёный, хи́трый, хи́тростный, замыслова́тый, зате́йливый;

~рая канстру́кцыя — хи́трая (мудрёная, замыслова́тая) констру́кция;

~рая меха́ніка — хи́трая меха́ника

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)