метыле́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
метыле́навы |
метыле́навая |
метыле́навае |
метыле́навыя |
| Р. |
метыле́навага |
метыле́навай
метыле́навае |
метыле́навага |
метыле́навых |
| Д. |
метыле́наваму |
метыле́навай |
метыле́наваму |
метыле́навым |
| В. |
метыле́навы (неадуш.)
метыле́навага (адуш.) |
метыле́навую |
метыле́навае |
метыле́навыя (неадуш.)
метыле́навых (адуш.) |
| Т. |
метыле́навым |
метыле́навай
метыле́наваю |
метыле́навым |
метыле́навымі |
| М. |
метыле́навым |
метыле́навай |
метыле́навым |
метыле́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
метыле́навы хим. метиле́новый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
метыле́навы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да метылену. Метыленавая група.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
метиле́новый метыле́навы;
метиле́новая си́нька метыле́навая сі́нька.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)