метрало́гія, -і, ж.

Навука аб вымярэнні фізічных велічынь, метадах і сродках забеспячэння іх адзінства і спосабах дасягнення дакладнасці.

|| прым. метралагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

метрало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. метрало́гія
Р. метрало́гіі
Д. метрало́гіі
В. метрало́гію
Т. метрало́гіяй
метрало́гіяю
М. метрало́гіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

метрало́гія ж. метроло́гия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

метрало́гія, ‑і, ж.

Навука аб сістэмах мер і вагі.

[Ад грэч. metron — мера і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

метроло́гия метрало́гія, -гіі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)