ме́титьI несов. (ставить знак, метку) ме́ціць, зна́чыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́титьII несов.

1. (целить) цэ́ліць, ме́ціць, ме́рыцца;

2. (на кого, что, в кого, что — иметь в виду, намекать) разг. мець на ўва́зе (каго, што); намяка́ць (на каго, што);

3. (во что — стремиться стать кем-л.) разг. ме́рыцца, цаля́ць, нацэ́львацца;

4. (намереваться) уст. мець наме́р, збіра́цца; (рассчитывать) разлі́чваць; спадзява́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́ціць I несов. ме́тить, це́лить

ме́ціць II несов. помеча́ть, ме́тить;

м. бялі́знуме́тить бельё

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́рыцца несов.

1. (принимать намерение) намерева́ться, вознаме́риваться;

2. (для удара, выстрела, броска) ме́тить, ме́титься, це́литься;

3. перен. ме́тить;

м. ў кіраўнікі́ме́тить в руководи́тели

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цэ́ліць

1. несов., прям., перен. це́лить; ме́тить;

2. сов., разг. попа́сть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

імкну́цца несов.

1. (направляться) стреми́ться, устремля́ться;

2. (стремиться занять какое-л. положение; чувствовать влечение) норови́ть, ме́тить; тяготе́ть;

і. ў нача́льнікіме́тить (норови́ть) в нача́льники;

і. на сцэ́ну — стреми́ться (норови́ть) на сце́ну

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вы́мекнуцца ’прагаварыцца’ (Жд.). Няясна. Відавочна, звязана з намёк (гл.), рус. мекать ’думаць, меркаваць’, намекать і інш. Апошняе, на думку Брукнера (KZ, 48, 196), з рус. метить, але гэта няпэўна. Гл. Фасмер, 2, 594.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

норови́ть несов., разг.

1. (настойчиво стремиться) намага́цца; імкну́цца; (стараться) стара́цца;

гусь норови́т ущипну́ть гусь намага́ецца (імкне́цца, стара́ецца) ушчыкну́ць;

2. (целить, метить) ме́рыцца; (лезть) ле́зці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цаля́ць несов.

1. попада́ть;

ц. у мішэ́нь — попада́ть в мише́нь;

2. перен., разг. ме́тить, це́лить; норови́ть;

вунь куды́ ён цаля́е — вон куда́ он ме́тит (норови́т)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обознача́ть несов.

1. (делать знак, метить) абазнача́ць, зна́чыць, ме́ціць, адзнача́ць;

обознача́ть бу́квами абазнача́ць лі́тарамі;

2. (отмечать, выделять) адзнача́ць; (делать видным) абазнача́ць, выпукля́ць; см. обозна́чить;

3. (означать) азнача́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)