прабо́й

металічная дужка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прабо́й прабо́і
Р. прабо́ю прабо́яў
Д. прабо́ю прабо́ям
В. прабо́й прабо́і
Т. прабо́ем прабо́ямі
М. прабо́і прабо́ях

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скрабні́ца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Металічная шчотка для чысткі коней.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ва́фельніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Металічная форма, у якой пякуць вафлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буржу́йка¹, -і, ДМу́йцы, мн. -і, -жу́ек, ж. (разм.).

Металічная печка.

Жалезная б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

металі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. металі́чны металі́чная металі́чнае металі́чныя
Р. металі́чнага металі́чнай
металі́чнае
металі́чнага металі́чных
Д. металі́чнаму металі́чнай металі́чнаму металі́чным
В. металі́чны (неадуш.)
металі́чнага (адуш.)
металі́чную металі́чнае металі́чныя (неадуш.)
металі́чных (адуш.)
Т. металі́чным металі́чнай
металі́чнаю
металі́чным металі́чнымі
М. металі́чным металі́чнай металі́чным металі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

патэ́льня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Мелкая металічная пасудзіна з загнутымі краямі для смажання; скаварада.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расчо́ска, -і, ДМо́сцы, мн. -і, -сак, ж.

Грэбень для расчэсвання валасоў.

Металічная р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наклёпка, -і, ДМ -пцы, ж.

1. гл. накляпаць¹.

2. Тое, што накляпана на што-н.

Металічная н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ні́пель, -я, мн. -і, -яў, м. (спец.).

Металічная злучальная трубка з разьбой на канцах.

|| прым. ні́пельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кружа́ла, -а, мн. -ы, -аў, н.

У будаўніцтве: драўляная або металічная дуга, па якой выкладваюць скляпенне, арку і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)