метады́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. метады́стка метады́сткі
Р. метады́сткі метады́стак
Д. метады́стцы метады́сткам
В. метады́стку метады́стак
Т. метады́сткай
метады́сткаю		 метады́сткамі
М. метады́стцы метады́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

метады́стка ж., в разн. знач. методи́стка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

метады́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да метадыст ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

метады́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Спецыяліст па методыцы выкладання якога-н. прадмета.

2. Асоба, якая складае расклад заняткаў, экзаменаў, сочыць за выкананнем вучэбнай нагрузкі, вядзе дакументацыю ў вышэйшай навучальнай установе.

|| ж. метады́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. метады́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

методи́стка метады́стка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)