меставы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. меставы́ местава́я меставо́е меставы́я
Р. меставо́га меставо́й
меставо́е		 меставо́га меставы́х
Д. меставо́му меставо́й меставо́му меставы́м
В. меставы́
меставо́га		 меставу́ю меставо́е меставы́я
Т. меставы́м меставо́й
меставо́ю		 меставы́м меставы́мі
М. меставы́м меставо́й меставы́м меставы́х

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

меставы́, ‑ая, ‑ое.

Уст. Які мае адносіны да места (у 1 знач.). Чалавек перажагнаўся на далёкія меставыя вежы з крыжамі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)