мерлу́за

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мерлу́за мерлу́зы
Р. мерлу́зы мерлу́з
Д. мерлу́зе мерлу́зам
В. мерлу́зу мерлу́з
Т. мерлу́зай
мерлу́заю		 мерлу́замі
М. мерлу́зе мерлу́зах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мерлу́за ж., зоол. мерлу́за

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мерлу́за зоол. мерлу́за, -зы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мерлу́за, ‑ы, ж.

Марская драпежная рыба сямейства трасковых, якая мае прамысловае значэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

траскападо́бны, ‑ая, ‑ае.

1. Падобны на трэску.

2. у знач. наз. траскападо́бныя, ‑ых. Атрад касцістых рыб, да якога адносяцца траска, мерлуза і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)