ме́ргель

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ме́ргель
Р. ме́ргелю
Д. ме́ргелю
В. ме́ргель
Т. ме́ргелем
М. ме́ргелі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ме́ргельны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мергелю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)