ме́ншасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

Меншая частка чаго-н. цэлага, якой-н. групы.

Нацыянальная меншасць — нацыянальнасць, якая ў колькасных адносінах утварае меншую частку ў параўнанні з асноўнай масай насельніцтва краіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́ншасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. ме́ншасць ме́ншасці
Р. ме́ншасці ме́ншасцей
ме́ншасцяў
Д. ме́ншасці ме́ншасцям
В. ме́ншасць ме́ншасці
Т. ме́ншасцю ме́ншасцямі
М. ме́ншасці ме́ншасцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ме́ншасць ж. меньшинство́ ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́ншасць, ‑і, ж.

Меншая частка чаго‑н. цэлага, якой‑н. групы.

•••

Нацыянальная меншасць — нацыянальнасць, якая ў колькасных адносінах ўтварае меншасць у параўнанні з асноўнай масай насельніцтва краіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

секс-ме́ншасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. секс-ме́ншасць секс-ме́ншасці
Р. секс-ме́ншасці секс-ме́ншасцей
секс-ме́ншасцяў
Д. секс-ме́ншасці секс-ме́ншасцям
В. секс-ме́ншасць секс-ме́ншасці
Т. секс-ме́ншасцю секс-ме́ншасцямі
М. секс-ме́ншасці секс-ме́ншасцях

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

меньшинство́ ср ме́ншасць, -ці ж.;

национа́льное меньшинство́ нацыяна́льная ме́ншасць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нацме́ншасць, ‑і, ж.

Нацыянальная меншасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нацме́ншасць ж., разг. (нацыяна́льная ме́ншасць) нацменьшинство́ ср. (национа́льное меньшинство́)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нацменьшинство́ ср. (национа́льное меньшинство́) разг. нацме́ншасць, -ці ж. (нацыяна́льная ме́ншасць).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

элітары́зм, ‑у, м.

Рэакцыйная тэорыя, паводле якой грамадства дзеліцца на «выбраную» меншасць, прызваную ўладарнічаць, і большасць, якая безадгаворачна падпарадкоўваецца ва ўсім кіраўнікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)