меншаві́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
меншаві́к |
меншавікі́ |
| Р. |
меншавіка́ |
меншавіко́ў |
| Д. |
меншавіку́ |
меншавіка́м |
| В. |
меншавіка́ |
меншавіко́ў |
| Т. |
меншавіко́м |
меншавіка́мі |
| М. |
меншавіку́ |
меншавіка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
меншаві́цкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да меншавізму, меншавікоў, уласцівы ім.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зго́дніцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да згодніка, згодніцтва. Згодніцкая палітыка меншавікоў. Згодніцкая тактыка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)