менажо́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. менажо́р менажо́ры
Р. менажо́ра менажо́раў
Д. менажо́ру менажо́рам
В. менажо́ра менажо́раў
Т. менажо́рам менажо́рамі
М. менажо́ру менажо́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

менажо́р м., спец. менажёр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

менажо́р і ме́неджэр, ‑а, м.

1. Асоба, якая арганізоўвае публічныя выступленні артыстаў, спартсменаў.

2. Кіраўнік, дырэктар буйнога капіталістычнага прадпрыемства.

[Фр. menageur, англ. menager.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́неджэр,

гл. менажор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

менажёр спорт. менажо́р, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)