менава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
менава́ны |
менава́ная |
менава́нае |
менава́ныя |
| Р. |
менава́нага |
менава́най менава́нае |
менава́нага |
менава́ных |
| Д. |
менава́наму |
менава́най |
менава́наму |
менава́ным |
| В. |
менава́ны (неадуш.) менава́нага (адуш.) |
менава́ную |
менава́нае |
менава́ныя (неадуш.) менава́ных (адуш.) |
| Т. |
менава́ным |
менава́най менава́наю |
менава́ным |
менава́нымі |
| М. |
менава́ным |
менава́най |
менава́ным |
менава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
менава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
менава́ны |
менава́ная |
менава́нае |
менава́ныя |
| Р. |
менава́нага |
менава́най менава́нае |
менава́нага |
менава́ных |
| Д. |
менава́наму |
менава́най |
менава́наму |
менава́ным |
| В. |
менава́ны (неадуш.) менава́нага (адуш.) |
менава́ную |
менава́нае |
менава́ныя (неадуш.) менава́ных (адуш.) |
| Т. |
менава́ным |
менава́най менава́наю |
менава́ным |
менава́нымі |
| М. |
менава́ным |
менава́най |
менава́ным |
менава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
менава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
менава́ны |
менава́ная |
менава́нае |
менава́ныя |
| Р. |
менава́нага |
менава́най менава́нае |
менава́нага |
менава́ных |
| Д. |
менава́наму |
менава́най |
менава́наму |
менава́ным |
| В. |
менава́ны (неадуш.) менава́нага (адуш.) |
менава́ную |
менава́нае |
менава́ныя (неадуш.) менава́ных (адуш.) |
| Т. |
менава́ным |
менава́най менава́наю |
менава́ным |
менава́нымі |
| М. |
менава́ным |
менава́най |
менава́ным |
менава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перайменава́ць, -мяну́ю, -мяну́еш, -мяну́е; -мяну́й; -менава́ны; зак., каго-што.
Даць каму-, чаму-н. новую назву або імя.
П. вуліцу.
|| незак. пераймяно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
азнаменава́ць, -мяну́ю, -мяну́еш, -мяну́е; -мяну́й; -менава́ны; зак., што і чым.
Урачыста адзначыць чым-н. (падзею, дату і пад.).
А. урачыстую дату салютам.
|| незак. азнамяно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. азнаменава́нне, -я, н.
У а. чаго-н. (у памяць, у гонар чаго-н.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)