мелі́зма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мелі́зма |
мелі́змы |
| Р. |
мелі́змы |
мелі́змаў |
| Д. |
мелі́зме |
мелі́змам |
| В. |
мелі́зму |
мелі́змы |
| Т. |
мелі́змай
мелі́змаю |
мелі́змамі |
| М. |
мелі́зме |
мелі́змах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мели́зма ед. мелі́зма, -мы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мелі́змы, -маў (ед. мелі́зма ж.) муз. мели́змы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)