ме́льнічыха, -і, ДМ -чысе, мн. -і, -чых, ж. (разм.).

Жонка мельніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́льнічыха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ме́льнічыха ме́льнічыхі
Р. ме́льнічыхі ме́льнічых
Д. ме́льнічысе ме́льнічыхам
В. ме́льнічыху ме́льнічых
Т. ме́льнічыхай
ме́льнічыхаю		 ме́льнічыхамі
М. ме́льнічысе ме́льнічыхах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ме́льнічыха ж., разг. ме́льничиха

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́льнічыха, ‑і, ДМ ‑чысе, ж.

Разм. Жонка мельніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́льничиха разг. ме́льнічыха, -хі ж., млынары́ха, -хі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)