мелама́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мелама́нка мелама́нкі
Р. мелама́нкі мелама́нак
Д. мелама́нцы мелама́нкам
В. мелама́нку мелама́нак
Т. мелама́нкай
мелама́нкаю		 мелама́нкамі
М. мелама́нцы мелама́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мелама́нка ж., разг. мелома́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мелама́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Жан. да меламан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мелама́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто вельмі любіць музыку і спевы.

|| ж. мелама́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. мелама́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мелома́нка мелама́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)