мезатро́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мезатро́н |
мезатро́ны |
| Р. |
мезатро́на |
мезатро́наў |
| Д. |
мезатро́ну |
мезатро́нам |
| В. |
мезатро́н |
мезатро́ны |
| Т. |
мезатро́нам |
мезатро́намі |
| М. |
мезатро́не |
мезатро́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мезатро́н м., физ. мезотро́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мезотро́н физ. мезатро́н, -на м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)