ме́жанны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ме́жанны ме́жанная ме́жаннае ме́жанныя
Р. ме́жаннага ме́жаннай
ме́жаннае		 ме́жаннага ме́жанных
Д. ме́жаннаму ме́жаннай ме́жаннаму ме́жанным
В. ме́жанны (неадуш.)
ме́жаннага (адуш.)		 ме́жанную ме́жаннае ме́жанныя (неадуш.)
ме́жанных (адуш.)
Т. ме́жанным ме́жаннай
ме́жаннаю		 ме́жанным ме́жаннымі
М. ме́жанным ме́жаннай ме́жанным ме́жанных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ме́жанны гидр. меже́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́жанны, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы межані. Межанны ўзровень ракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́жань, -і, ж.

Перыяд з найбольш нізкім устойлівым узроўнем вады ў рацэ.

Зімовая м.

|| прым. ме́жанны, -ая, -ае.

М. перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

меже́нный ме́жанны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)