меды́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. меды́чка меды́чкі
Р. меды́чкі меды́чак
Д. меды́чцы меды́чкам
В. меды́чку меды́чак
Т. меды́чкай
меды́чкаю		 меды́чкамі
М. меды́чцы меды́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

меды́чка ж., разг. меди́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

меды́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. Жан. да медык. Неяк на студэнцкі навагодні вечар медычкі запрасілі [студэнтаў] з педагагічнага. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́дык, -а, мн. -і, -аў, м.

Урач, а таксама студэнт вышэйшай медыцынскай навучальнай установы.

|| ж. меды́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

меди́чка разг. меды́чка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)