меду́за, -ы, мн. -ы, -ду́з, ж.

Беспазваночная марская жывёліна са студзяністым целам і шчупальцамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

меду́за

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. меду́за меду́зы
Р. меду́зы меду́з
Д. меду́зе меду́зам
В. меду́зу меду́з
Т. меду́зай
меду́заю		 меду́замі
М. меду́зе меду́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

меду́за ж., зоол. меду́за

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

меду́за зоол. меду́за, -зы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

меду́за, ‑ы, ж.

Марская жывёліна са студзяністым целам і шчупальцамі.

[Грэч. Medusa.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўрэ́лія

‘медуза’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аўрэ́лія аўрэ́ліі
Р. аўрэ́ліі аўрэ́лій
Д. аўрэ́ліі аўрэ́ліям
В. аўрэ́лію аўрэ́лій
Т. аўрэ́ліяй
аўрэ́ліяю		 аўрэ́ліямі
М. аўрэ́ліі аўрэ́ліях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ганіяне́ма

‘медуза’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ганіяне́ма ганіяне́мы
Р. ганіяне́мы ганіяне́м
Д. ганіяне́ме ганіяне́мам
В. ганіяне́му ганіяне́м
Т. ганіяне́май
ганіяне́маю		 ганіяне́мамі
М. ганіяне́ме ганіяне́мах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

трахілі́да

‘медуза’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трахілі́да трахілі́ды
Р. трахілі́ды трахілі́д
Д. трахілі́дзе трахілі́дам
В. трахілі́ду трахілі́д
Т. трахілі́дай
трахілі́даю		 трахілі́дамі
М. трахілі́дзе трахілі́дах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)