медано́сны, -ая, -ае.

1. Багаты нектарам.

Меданосныя кветкі.

2. Які ператварае нектар у мёд.

Меданосныя пчолы.

|| наз. медано́снасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

медано́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. медано́сны медано́сная медано́снае медано́сныя
Р. медано́снага медано́снай
медано́снае		 медано́снага медано́сных
Д. медано́снаму медано́снай медано́снаму медано́сным
В. медано́сны (неадуш.)
медано́снага (адуш.)		 медано́сную медано́снае медано́сныя (неадуш.)
медано́сных (адуш.)
Т. медано́сным медано́снай
медано́снаю		 медано́сным медано́снымі
М. медано́сным медано́снай медано́сным медано́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

медано́сны, ‑ая, ‑ае.

1. Багаты нектарам. На лугах — безліч усякіх меданосных раслін і кветак. Кулакоўскі.

2. Які ператварае нектар у мёд. Меданосныя пчолы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ *Лебядні́цы, лебэдшцы ’летнія раі пчол’ (ельск., Анох.). Да лебяда^ 2 (гл.). Названы так таму, што ў другой палавіне лета ў асноўным меданосныя краскі ужо адцвітаюць, і меншая колькасць нектару асацыіруецца з беднасцю харчавання (з «хлебам з лебяды»).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)