медано́с, -а і -у, м.

1. -а, мн. -ы, -аў. Меданосная расліна.

2. -у. Збор пчоламі нектару з кветак, а таксама час такога збору.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

медано́с

‘збор пчоламі нектару і час такога збору’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. медано́с
Р. медано́су
Д. медано́су
В. медано́с
Т. медано́сам
М. медано́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

медано́с

‘меданосная расліна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. медано́с медано́сы
Р. медано́са медано́саў
Д. медано́су медано́сам
В. медано́с медано́сы
Т. медано́сам медано́самі
М. медано́се медано́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

медано́с, -су м. медоно́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

медано́с, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Меданосная расліна. Лазоўка з’яўляецца добрым меданосам.

2. ‑у. Тое, што і медазбор (у 1 знач.). Была пара грэцкага меданосу, калі дзень цэлы качаліся пчолы па белай пене грэчкі. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

медоно́с с.-х. медано́с, -са м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)