мегрэ́лка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мегрэ́лка мегрэ́лкі
Р. мегрэ́лкі мегрэ́лак
Д. мегрэ́лцы мегрэ́лкам
В. мегрэ́лку мегрэ́лак
Т. мегрэ́лкай
мегрэ́лкаю		 мегрэ́лкамі
М. мегрэ́лцы мегрэ́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мегрэ́лка ж. мегре́лка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мегрэ́лка,

гл. мегрэлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мегре́лка мегрэ́лка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мегрэ́лы, ‑аў; адз. мегрэл, ‑а, м.; мегрэлка, ‑і, ДМ ‑лцы; мн. мегрэлкі, ‑лак; ж.

Грузіны Заходняй Грузіі, якія складаюць асобную этнаграфічную групу; мінгрэлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)