мегафо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Рупар для ўзмацнення гуку.

Гаварыць у м.

|| прым. мегафо́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мегафо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мегафо́н мегафо́ны
Р. мегафо́на мегафо́наў
Д. мегафо́ну мегафо́нам
В. мегафо́н мегафо́ны
Т. мегафо́нам мегафо́намі
М. мегафо́не мегафо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мегафо́н м. мегафо́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мегафо́н мегафо́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мегафо́н, ‑а, м.

Рупар для ўзмацнення гуку.

[Ад грэч. mégas — вялікі і phōnē — гук.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)