мегато́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мегато́на |
мегато́ны |
| Р. |
мегато́ны |
мегато́н |
| Д. |
мегато́не |
мегато́нам |
| В. |
мегато́ну |
мегато́ны |
| Т. |
мегато́най мегато́наю |
мегато́намі |
| М. |
мегато́не |
мегато́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мегато́на, ‑ы, ж.
Умоўная адзінка вымярэння магутнасці ядзернага зарада (або выбуху), роўная магутнасці выбуху мільёнатон трынітраталуолу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мегато́нна мегато́на, -ны ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мега...
Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:
1) у мільён разоў большы за адзінку, указаную ў другой частцы слова, напр.: мегават, мегагерц, мегаграм, мегатона;
2) вялікі, гіганцкі, грандыёзны, напр.: мегаліт, мегаспора, мегаполіс.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)