маё́рыха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
маё́рыха |
маё́рыхі |
| Р. |
маё́рыхі |
маё́рых |
| Д. |
маё́рысе |
маё́рыхам |
| В. |
маё́рыху |
маё́рых |
| Т. |
маё́рыхай
маё́рыхаю |
маё́рыхамі |
| М. |
маё́рысе |
маё́рыхах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
маёрыха ж., разг. (жена майора) майо́рша
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
майо́рша разг.
1. (женщина-майор) маёр, -ра м.;
2. (жена майора) маёрыха, -хі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)