маё

1. (мн. мае́) мест. притяж., ср. моё; см. мой;

2. в знач. сущ., ср., мн. нет, разг. моё;

сваё бяры́, а майго́ не руш — своё бери́, а моего́ не тронь;

◊ на маё вы́йшла — по-мо́ему вы́шло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мо́й

займеннік, прыналежны, безасабовы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мо́й мая́ маё мае́
Р. майго́ маёй майго́ маі́х
Д. майму́ маёй майму́ маі́м
В. майго́ (адуш.)
мо́й (неадуш.)		 маю́ маё маі́х
Т. маі́м маёй
маёю		 маі́м маі́мі
М. маі́м маёй маі́м маі́х

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мой, майго́, м., мая́, маёй, ж., маё, майго́, н., мн. мае́, маі́х; займ. прынал.

1. Які належыць мне, адносіцца да мяне.

Мая кватэра.

2. у знач. наз. Родныя, блізкія.

Зараз павінны мае вярнуцца.

◊

На маё (яго) выйшла (разм.) — так, як я (ён) хацеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заспакае́нне, -я, н.

1. гл. заспакоіць.

2. Тое (той), што (хто) заспакойвае, радуе каго-н.

Знайсці сабе з. ў чым-н. Ты маё з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шанава́нне, -я, н.

1. Глыбокая павага.

Адносіцца да каго-н. з шанаваннем.

Маё ш.!

2. Выражэнне ўдзячнасці, гонару, увагі і пад.

Аказаць каму-н. ш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шанава́нне ср. почте́ние; почита́ние;

◊ маё ш.! — моё почте́ние!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скалану́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

1. Задрыжаць, затрэсціся; страсянуцца, здрыгануцца.

Бярозка ад удару скаланулася.

2. Уздрыгнуць.

С. ад холаду.

3. перан. Моцна захвалявацца.

Сэрца маё скаланулася ад непрыемнай весткі.

|| незак. скалана́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цнатлі́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць цнатлівага. Ты сэрца маё ўсхвалявала, Як першая краска вясной, Цнатлівасцю мілай, зямной Ты сэрца маё ўсхвалявала. Гілевіч. [Лірычнаму герою] вельмі арганічныя ўнутраная цнатлівасць, непаказная сціпласць, добразычлівасць, высокая чалавечнасць. Бугаёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпле́сці, -ляту́, -ляце́ш, -ляце́; -ляцём, -лецяце́, -ляту́ць; -лёў, -ляла́, -ло́; -ляці́; -ле́цены; зак.

1. што. Далучыць, уплятаючы.

П. стужку да вянка.

2. перан., каго-што. Ублытаць у што-н., упамянуць дарэмна (разм.).

Прыплялі і маё імя да гэтай справы.

|| незак. прыплята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папо́мніць сов. попо́мнить;

◊ папо́мні (це), успо́мні (це) маё сло́ва! — попо́мни(те) моё сло́во!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)