маянэ́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
маянэ́зны |
маянэ́зная |
маянэ́знае |
маянэ́зныя |
| Р. |
маянэ́знага |
маянэ́знай маянэ́знае |
маянэ́знага |
маянэ́зных |
| Д. |
маянэ́знаму |
маянэ́знай |
маянэ́знаму |
маянэ́зным |
| В. |
маянэ́зны (неадуш.) маянэ́знага (адуш.) |
маянэ́зную |
маянэ́знае |
маянэ́зныя (неадуш.) маянэ́зных (адуш.) |
| Т. |
маянэ́зным |
маянэ́знай маянэ́знаю |
маянэ́зным |
маянэ́знымі |
| М. |
маянэ́зным |
маянэ́знай |
маянэ́зным |
маянэ́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
маянэ́зны кул. майоне́зный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
маянэ́зны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да маянэзу. Маянэзны цэх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
маянэ́з, -у, м.
Соус з алею, яечнага жаўтка, воцату, гарчыцы і іншых прыпраў.
|| прым. маянэ́зны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)