маянэ́з, -у, м.

Соус з алею, яечнага жаўтка, воцату, гарчыцы і іншых прыпраў.

|| прым. маянэ́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маянэ́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. маянэ́з
Р. маянэ́зу
Д. маянэ́зу
В. маянэ́з
Т. маянэ́зам
М. маянэ́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

маянэ́з, -зу м., кул. майоне́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маянэ́з, ‑у, м.

Соус з алею, яечнага жаўтка, воцату, гарчыцы і іншых прыпраў. Салата з маянэзам.

[Фр. mayonnaise.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Маянэз ’соус з алею, яечнага жаўтка, воцату, гарчыцы і інш. прыпраў’ (ТСБМ). З рус. майонез (Крукоўскі, Уплыў, 79).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

майоне́з кул. маянэ́з, -зу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

со́ус, ‑у, м.

Прыправа, падліва да стравы. Таматны соус. Соус маянэз.

[Фр. sauce.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Малінэс ’маянэз’ (чачэр., Мат. Гом.). Скажоная форма з менай й > лʼ.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)