машо́начны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. машо́начны машо́начная машо́начнае машо́начныя
Р. машо́начнага машо́начнай
машо́начнае		 машо́начнага машо́начных
Д. машо́начнаму машо́начнай машо́начнаму машо́начным
В. машо́начны (неадуш.)
машо́начнага (адуш.)		 машо́начную машо́начнае машо́начныя (неадуш.)
машо́начных (адуш.)
Т. машо́начным машо́начнай
машо́начнаю		 машо́начным машо́начнымі
М. машо́начным машо́начнай машо́начным машо́начных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

машо́начны анат. мошо́ночный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

машо́начны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да машонкі (у 2 знач.). Машоначная грыжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

машо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Тое, што і машна (уст.).

2. Скурнамышачны мяшочак, у якім знаходзяцца мужчынскія палавыя залозы.

|| прым. машо́начны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мошо́ночный машо́начны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)