мачто́ўнік, -у, м.

Лес, прыгодны для мачтаў.

М. знаходзіцца пад пільнай аховай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мачто́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мачто́ўнік
Р. мачто́ўніку
Д. мачто́ўніку
В. мачто́ўнік
Т. мачто́ўнікам
М. мачто́ўніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мачто́ўнік, -ку м. мачто́вник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мачто́ўнік, ‑у, м.

Лес на пні, прыгодны на мачты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мачто́вник мачто́ўнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)