мачавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мачавы́ |
мачава́я |
мачаво́е |
мачавы́я |
| Р. |
мачаво́га |
мачаво́й мачаво́е |
мачаво́га |
мачавы́х |
| Д. |
мачаво́му |
мачаво́й |
мачаво́му |
мачавы́м |
| В. |
мачавы́ (неадуш.) мачаво́га (адуш.) |
мачаву́ю |
мачаво́е |
мачавы́я (неадуш.) мачавы́х (адуш.) |
| Т. |
мачавы́м |
мачаво́й мачаво́ю |
мачавы́м |
мачавы́мі |
| М. |
мачавы́м |
мачаво́й |
мачавы́м |
мачавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цысты́т, -у, М -ты́це, м. (спец.).
Вострае або хранічнае запаленне мачавога пузыра.
|| прым. цысты́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цыстаскапі́я, -і, ж. (спец.).
Метад даследавання ўнутранай паверхні мачавога пузыра з дапамогай цыстаскопа.
|| прым. цыстаскапі́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цыстаско́п, -а, мн. -ы, -аў, м.
Медыцынскі інструмент для агляду поласці мачавога пузыра.
|| прым. цыстаско́пны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цыстаско́п, ‑а, м.
Інструмент для агляду поласці мачавога пузыра.
[Ад грэч. kýstis — мачавы пузыр і skopéō — гляджу.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цысты́т, ‑у, М ‑тыце, м.
Вострае або хранічнае запаленне мачавога пузыра.
[Ад грэч. kýstis — мачавы пузыр.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цыстаскапі́я, ‑і, ж.
Метад даследавання ўнутранай паверхні мачавога пузыра з дапамогай цыстаскопа.
[Ад грэч. kýstis — мачавы пузыр і skopéō — гляджу, назіраю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эндаско́п, ‑а, м.
Прыбор для агляду ўнутраных поласцей арганізма (страўніка, стрававода, мачавога пузыра і пад.).
[Ад грэч. éndon — унутры і skopeō — гляджу.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Мучы́льнік ’брусніцы (расліна), Vaccinum vitis-idaea L.’ (гродз., Кіс.). З мачыльнік, якое ад мачы́цца (гл.). Як і брушнічнік ’тс’ (чэрв.), настой з яго п’юць ад хваробы мачавога пузыра.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ По́сік ’надуты мачавы пузыр свінні, якім гуляюць дзеці, альбо з якога робяць капшукі’ (гродз., Мат. АС.; Бір. Дзярж.; Сцяшк. Сл., Шат., Сл. ПЗБ, Скарбы), драг. посюх ’тс’ (Лучыц-Федарэц, вусн. паведамл.), ’мачавы пузыр’ (Клім.), ’канал ад мачавога пузыра’ (Сержп. Грам.); параўн. таксама рус. сіб. по́сик ’вонкавы мачавод самца’, чэш. posek ’палавы член быка’, славац. pasek ’тое ж у быка, каня, барана’. Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад ёлкага (гл.) з прыстаўкай по- і семантыкай выніковасці дзеяння, даслоўна ’вынік акання’ ці ’тое, што пырскае, сікае© Версія Махэка’ (473) аб прасл. *рея‑ькь, роды. да лат. penis ’пеніс, чэлес© грэч. πέος, πόσυη ’тс’, ст.-інд. pasas ’тс’ непрымальная.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)